Dende fai anos o noso SOL CELTA represéntanos a nivel popular e institucional.Trátase dun sol amarelo de doce raios do mesmo cor, nun fondo azul ovalado.
A referencia máis antiga da súa utilización coñecida ata agora provén da segunda metade do século XIX. Despois da reforma administrativa que substituíu ás antigas demarcacións xurisdicionais dos concellos, os documentos do Saviñao levaban o selo co SOL CELTA, utilización que desapareceu esporadicamente nas primeiras décadas do século XX pola introdución da aguia imperial imposta como única simboloxía na ditadura.
A súa recuperación chegou a finais dos anos cincuenta grazas a labor de investigación de Enrique Pérez Losada, veciño que presidiu o Círculo do Saviñao e que foi alcalde no Concello á chegada da democracia. Enrique ao rebuscar entre a antiga documentación municipal atopou uns documentos selados cun sol. O símbolo foi utilizado no programa de festas de Escairón de 1959, e anos despois adoptouse polo Círculo do Saviñao. Enrique manifestou nunha entrevista ao xornal La Voz de Galicia, que o selo gustoulle tanto que sacou unha fotocopia e empezou a utilizalo. A tinta dos selos non tiña cor, así que o azul e o amarelo foi un invento para non deixar o escudo en branco e negro.O amarelo representaba o sol e o azul o ceo, deste xeito o símbolo chamouse o SOL CELTA polo seu parecido polas representacións solares dos petróglifos.
Esta figura representa o sol, tal e como se cre que era simbolizado polas civilizacións da prehistoria en Galicia, e que o Goberno local vén exhibindo como símbolo municipal desde o ano 1848 nos selos matriciais e na heráldica municipal ao longo do século XX.
A súa orixe relaciónase coa coñecida «Pedra de Abuíme», localizada na parroquia de San Xoán de Abuíme**, onde tamén se atopou un gravado ovalado que algúns identificaron cunha representación do sol a causa da serie de estrías concéntricas que, a modo de raios, parten desde o centro".
Esta figura representa o sol, tal e como se cre que era simbolizado polas civilizacións da prehistoria en Galicia, e que o Goberno local vén exhibindo como símbolo municipal desde o ano 1848 nos selos matriciais e na heráldica municipal ao longo do século XX.
A súa orixe relaciónase coa coñecida «Pedra de Abuíme», localizada na parroquia de San Xoán de Abuíme**, onde tamén se atopou un gravado ovalado que algúns identificaron cunha representación do sol a causa da serie de estrías concéntricas que, a modo de raios, parten desde o centro".
**Existe un erro na normativa que regula o escudo e bandeira do Saviñao, xa que a orixe do sol celta provén dunha pedra do Castro de Illón, de Licín.
A asociación de veciños do Saviñao, contra os cambios no escudo municipal
A agrupación veciñal do Saviñao, coordinada por Manuel Sarmiento, presentou no Concello unha serie de alegacións contra as modificacións que pretende realizar a Comisión de Heráldica de Galicia sobre o escudo municipal para oficializalo. Ata o momento, aínda que o actual úsase desde outrora incluso por parte de organismos oficiais, como tal non estaba rexistrado.
Manuel Sarmiento e o resto da directiva da asociación puntualizou que un dos maiores rexeitamentos está “na imposición da coroa real” sobre o deseño existente e a perda da figura ovoidea que o caracteriza en beneficio dunha forma circular. A maiores, a Comisión de Heráldica indica no seu novo deseño que o sol que predomina no escudo pase a estar encastrado noutro de armas.
Manuel Sarmiento indicou que a asociación rexeita a coroa real porque “no Saviñao nunca houbo dependencia real”. En canto ao resto, estima que, por exemplo, ”meter o sol nun escudo de armas, lonxe de refrexar o sentido do culto ancestral ó astro, acércao ó bélico e militar”.
O portavoz da asociación cre que os cambios propostos non enriquecen o escudo. “Todo o contrario porque o actual escudo é máis perdurable ó longo do devir histórico, xa que os rexímenes poden cambiar e a adopción da simboloxía real nas administracións pode perder senso”.
Sarmiento insiste en dicir que o Concello debe manter “a sinxeleza do sol prerromano do escudo” e achegue todo tipo de estudos o documentos que ratifiquen a súa validez. Engadiu que hai varias agrupacións, como o Círculo O Saviñao, que tampouco ven correctos os cambios.
8 comentarios:
El propietario del sello se educó con un tío suyo clérigo en una parroquia cuya Iglesia tiene un rosetón que contiene la misma figura, es decir, el sello.
"Sabinius non Licinius Barbarus"
Autor
René Cagnat
Editor
A. Fontemoing, 1903
Polo que se pode ventar...algún non chegou a tempo ás lerias da historia oficial da nosa terra. Cousas da vida que fan lembrar as que ocupaban tanto a Castelao.
Cualquiera que conozca el sello originario, que no es el que aparece en la fotografía, podrá darse cuenta de que la ausencia de contraste en la figura original es intencionada y expresa transparencia, no luminosidad.
Como recoge el reportaje: "o azul e o amarelo foi un invento".
La Leyenda del sello originario:
«Alcaldía Constitucional del Saviñao»
Sobre las Alcaldías Constitucionales:
"Los liberales crearán un nuevo
cargo para dirigir los Ayuntamientos surgidos después de la Revolución, dándoles el
nombre de alcaldes constitucionales,...
de la época, ya que, a partir de 1812, los alcaldes constitucionales reemplazan a las
anteriores autoridades, incluso en los pueblos que antes eran de señorío, donde ejercerían
su jurisdicción."
Como se señala en el apartado dedicado a la "Parroquia de Santalla de Rebordaos" las personas mayores nos recuerdan que allí estuvo el primer Ayuntamiento.
Quizá la información más importante sobre los orígenes del Saviñao aparece en un comentario del apartado dedicado a San Sadurniño de Piñeiro que dice: "No límite entre O Beirán e Abuime atópase a Fonte dos Mouros, da que emana a auga entre pedras, que vai dar ao regato Saviñao, este nace nas ``Regueiras´´. "
El primer Ayuntamiento: Casa del Saviñao
Dietrich Claude (Marburg), Prosopographie des spanischen Suebenreiches
SABINIANUS, vir honestus
SARDINARIUS, Bischof von Lamego
Publicar un comentario