Grazas Miguel pola túa axuda e colaboración.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
A maxia dun sentimento lévanos ó Concello do Saviñao,
o patrimonio artístico e a exquisita gastronomía.
A MAXIA DO SAVIÑAO E GALICIA by A MAXIA DO SAVIÑAO E GALICIA (Pili-Carmen-Montse) is licensed under a Creative Commons Reconocimiento-No comercial-Sin obras derivadas 3.0 España License.
BENVIDOS E BENVIDAS
A maxia dun sentimento lévanos ó Concello do Saviñao,
na Ribeira Sacra lucense, das Terras de Lemos.
Terra de pedra e luz, de homes e mulleres amables ehospitalarios que deixaron marchar os seus fillos lonxe, en busca de novas oportunidades.
Terra máxica e melancólica, dunha fermosura incomparable,
cas súas devesas de carballos e castiñeiros centearios preto das augas do río Miño.
Terra namorada do seu pasado que loita por sobrevivir no presente.
o patrimonio artístico e a exquisita gastronomía.
Benvidos e benvidas ó noso blog .
Desexamos que nos enviedes os vosos escritos e fotos ó correo electrónico : lua_mgv@yahoo.es, para participar no proxecto.
ÍNDICE
- A nosa Historia (8)
- A ribeira do rio Miño (5)
- Bon nadal (4)
- Carmen Avendaño (1)
- Chantada (2)
- Construcións etnográficas (4)
- Contos das nosas aldeas (3)
- Diversión e xuntanzas (2)
- Escairon (7)
- Festas e tradicións (7)
- Galicia-Galiza (3)
- Guerra e Posguerra (3)
- Lembranzas (11)
- Monforte de lemos (1)
- Natureza (22)
- Noticias de actualidade (17)
- O Camiño de Santiago de Compostela (2)
- O noso Concello (7)
- Os animais (9)
- Os límites do Saviñao (1)
- Parroquia de Marrube (1)
- Parroquia de San Fiz de Laxe (3)
- Parroquia de San Martiño da Cova (1)
- Parroquia de San Paio de Diomondi (7)
- Parroquia de San Sadurniño de Piñeiró (3)
- Parroquia de San Xoán de Vilatan (1)
- Parroquia de Santa María de Segán (2)
- Parroquia de Santalla de Rebordaos (2)
- Parroquia de Santiago de Louredo (4)
- Parroquia de Santo Estevo de Ribas de Miño (2)
- Parroquia de Xián de Mourelos (2)
- Sendeirismo (5)
- Suso de Toro (2)
- Típico da nosa terra (8)
- Xabier Quiroga (2)
- Xogos-poesia-adiviñanzas (1)
TRANSLATE/TRADUCTOR GALEGO
Datos persoais
Ribeira Sacra,Patrimonio da Humanidade
"a flor románica engalana estes eidos
e aínda o vento leva o seu recendo.
Ribas de Miño, Nogueira, Diomondi,
A Cova, Eiré, Atán, San Fiz de Cangas,
Pombeiro, Ribas de Sil, Santa Cristina:
¡fostes outrora pedras consagradas,
rosetós redondos como o mundo,
símbolos da perfección e da divinidade,
hoxe materia melancólica, oficiando
o rito fiel e agridoce da nostalxia!"
Manuel María, "O Miño, canle de luz e néboa"
e aínda o vento leva o seu recendo.
Ribas de Miño, Nogueira, Diomondi,
A Cova, Eiré, Atán, San Fiz de Cangas,
Pombeiro, Ribas de Sil, Santa Cristina:
¡fostes outrora pedras consagradas,
rosetós redondos como o mundo,
símbolos da perfección e da divinidade,
hoxe materia melancólica, oficiando
o rito fiel e agridoce da nostalxia!"
Manuel María, "O Miño, canle de luz e néboa"
LIGAZÓNS
- Asociación veciñal do Saviñao
- O Cabo do Mundo
- Suso de Toro e nós
- Mulleres de Sil e Minho
- O Colado do Vento
- S.O.S Courel
- O noso patrimonio
- Consorcio de turismo Ribeira Sacra
- Ribeira Sacra:viño denominación de orixe e Consorcio de turismo
- Candidatura de patrimonio inmaterial galego-português
- De punta a punta
Derradeiro dia dunha aldea de Galicia.
Deixaremos que as nosas aldeas do SAVIÑAO esmorezan paseniño ?
Deixaremos que as nosas aldeas do SAVIÑAO esmorezan paseniño ?
Sóio te teño a ti,miña memoria,
envolta en señardades e recordos:
unhas pingas de chuvia esbaogando
por un cristal de soños.
Celso Emilio Ferrreiro
envolta en señardades e recordos:
unhas pingas de chuvia esbaogando
por un cristal de soños.
Celso Emilio Ferrreiro
SEGUIDORES
LICENCIA
A MAXIA DO SAVIÑAO E GALICIA by A MAXIA DO SAVIÑAO E GALICIA (Pili-Carmen-Montse) is licensed under a Creative Commons Reconocimiento-No comercial-Sin obras derivadas 3.0 España License.
2 comentarios:
Si ,o Selo de Identidade do noso,oxalá perdure moito tempo,o cal dirá que segue habendo vida nesas fermosas terras.
Moitos bicos e apertas agarimosas para Monse,Pili e Carmen...Amaxiadosaviñao e Galiza.
Xose Cerdeira Soto
Criaturas de Deus nunha Terra Sacra...Sempre que me lembro do meu pai...Miraba hacia el embalse de Belesar desde el camino que va de la Iglesia a La Abadía y decía: "Hijo yo viví la infancia más feliz que un niño puede tener porque viví en un paraiso"...E éncheseme o corazón de paz e ledicia e non vexo mais o encoro...non vexo mais que o noso paraiso...
Desde Málaga, muchísimas gracias por su Blog.
Publicar un comentario