O Cabo do mundo.
O río Miño.
Muiño de Pesqueiras.
Viaxe na Choiva. Estrada: Fondo de Vila- Freán.
Fotografías: Jorge Lage.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
A maxia dun sentimento lévanos ó Concello do Saviñao,
o patrimonio artístico e a exquisita gastronomía.
A MAXIA DO SAVIÑAO E GALICIA by A MAXIA DO SAVIÑAO E GALICIA (Pili-Carmen-Montse) is licensed under a Creative Commons Reconocimiento-No comercial-Sin obras derivadas 3.0 España License.
BENVIDOS E BENVIDAS
A maxia dun sentimento lévanos ó Concello do Saviñao,
na Ribeira Sacra lucense, das Terras de Lemos.
Terra de pedra e luz, de homes e mulleres amables ehospitalarios que deixaron marchar os seus fillos lonxe, en busca de novas oportunidades.
Terra máxica e melancólica, dunha fermosura incomparable,
cas súas devesas de carballos e castiñeiros centearios preto das augas do río Miño.
Terra namorada do seu pasado que loita por sobrevivir no presente.
o patrimonio artístico e a exquisita gastronomía.
Benvidos e benvidas ó noso blog .
Desexamos que nos enviedes os vosos escritos e fotos ó correo electrónico : lua_mgv@yahoo.es, para participar no proxecto.
ÍNDICE
- A nosa Historia (8)
- A ribeira do rio Miño (5)
- Bon nadal (4)
- Carmen Avendaño (1)
- Chantada (2)
- Construcións etnográficas (4)
- Contos das nosas aldeas (3)
- Diversión e xuntanzas (2)
- Escairon (7)
- Festas e tradicións (7)
- Galicia-Galiza (3)
- Guerra e Posguerra (3)
- Lembranzas (11)
- Monforte de lemos (1)
- Natureza (22)
- Noticias de actualidade (17)
- O Camiño de Santiago de Compostela (2)
- O noso Concello (7)
- Os animais (9)
- Os límites do Saviñao (1)
- Parroquia de Marrube (1)
- Parroquia de San Fiz de Laxe (3)
- Parroquia de San Martiño da Cova (1)
- Parroquia de San Paio de Diomondi (7)
- Parroquia de San Sadurniño de Piñeiró (3)
- Parroquia de San Xoán de Vilatan (1)
- Parroquia de Santa María de Segán (2)
- Parroquia de Santalla de Rebordaos (2)
- Parroquia de Santiago de Louredo (4)
- Parroquia de Santo Estevo de Ribas de Miño (2)
- Parroquia de Xián de Mourelos (2)
- Sendeirismo (5)
- Suso de Toro (2)
- Típico da nosa terra (8)
- Xabier Quiroga (2)
- Xogos-poesia-adiviñanzas (1)
TRANSLATE/TRADUCTOR GALEGO
Datos persoais
Ribeira Sacra,Patrimonio da Humanidade
"a flor románica engalana estes eidos
e aínda o vento leva o seu recendo.
Ribas de Miño, Nogueira, Diomondi,
A Cova, Eiré, Atán, San Fiz de Cangas,
Pombeiro, Ribas de Sil, Santa Cristina:
¡fostes outrora pedras consagradas,
rosetós redondos como o mundo,
símbolos da perfección e da divinidade,
hoxe materia melancólica, oficiando
o rito fiel e agridoce da nostalxia!"
Manuel María, "O Miño, canle de luz e néboa"
e aínda o vento leva o seu recendo.
Ribas de Miño, Nogueira, Diomondi,
A Cova, Eiré, Atán, San Fiz de Cangas,
Pombeiro, Ribas de Sil, Santa Cristina:
¡fostes outrora pedras consagradas,
rosetós redondos como o mundo,
símbolos da perfección e da divinidade,
hoxe materia melancólica, oficiando
o rito fiel e agridoce da nostalxia!"
Manuel María, "O Miño, canle de luz e néboa"
LIGAZÓNS
- Asociación veciñal do Saviñao
- O Cabo do Mundo
- Suso de Toro e nós
- Mulleres de Sil e Minho
- O Colado do Vento
- S.O.S Courel
- O noso patrimonio
- Consorcio de turismo Ribeira Sacra
- Ribeira Sacra:viño denominación de orixe e Consorcio de turismo
- Candidatura de patrimonio inmaterial galego-português
- De punta a punta
Derradeiro dia dunha aldea de Galicia.
Deixaremos que as nosas aldeas do SAVIÑAO esmorezan paseniño ?
Deixaremos que as nosas aldeas do SAVIÑAO esmorezan paseniño ?
Sóio te teño a ti,miña memoria,
envolta en señardades e recordos:
unhas pingas de chuvia esbaogando
por un cristal de soños.
Celso Emilio Ferrreiro
envolta en señardades e recordos:
unhas pingas de chuvia esbaogando
por un cristal de soños.
Celso Emilio Ferrreiro
SEGUIDORES
LICENCIA
A MAXIA DO SAVIÑAO E GALICIA by A MAXIA DO SAVIÑAO E GALICIA (Pili-Carmen-Montse) is licensed under a Creative Commons Reconocimiento-No comercial-Sin obras derivadas 3.0 España License.
5 comentarios:
!Como para cruzar o rio Miño coa barca!1como baixa o rio!.....!Que fermosura o paraxe natural do Cabo do Mundo con "esa cortiña" de augua que nos "dice" que chove a cheas.Moi boas as fotografias ,moi "oportunas" cada unha de elas .
Moitas apertas a Maxiadosaviñao e Galiza,a Montse,Pili e Carmen .un saudo para Jorge.
Xose Cerdeira
O cabo do mundo é único... a baixada até a Cova dende Fíon e chovendo tiña que dar un pouco de medo, non si? Moi boas fotos, xa con ganas de voltar outra vez aló !! Un sáudo ao fotógrafo !!
¡Hola! ¡Que hermosura de paisaje! O cabo do mundo, paréceme que e donde Cristo dou tres voces... Felicidades ao fotógrafo, vaya vistas impresionantes. O miño que sempre pasa caladiño agora que vai cheo está moito bonito. Eu estiven en Lugo en tres ocasións, nas augas romnas mesmo na beiriña do miño. sentinme feliz e relaxada por aquel entonces. Lembrándome neste instante cáeme unha bagoa. Ben pois... Un saúdo e hasta loguiño. Ser ben felices neste aninovo, que vos sexa ben próspero e venturoso.
Quero dicirvos que me dou soto es enderezo do voso blog e estoulle agradecida pois gústame moito este espacio. Chauuuuuuu
O que a mim me pareceu máis impresionante foi o feito de que a auga caída estes días "trasplantara" árbores ó medio da estrada.
Publicar un comentario