"Na noite de San Xoán rapaz, rouba portais si es capaz"
Quen non coñece á alguén ao que lle levaran o portal ou cancela na noite de San Xoán? era esta unha costume moi estendida na Galiza nesta máxica noite, máis tede conta das vosas portas non vaia ser que esta tradición sexa ainda conservada por algúns.....
Outro ano máis chegamos á máxica festa de San Xoán, na que os elementos conxúganse pra facer desta unha noite chea de conxuros, feitizos, meigallos, limpezas purificantes, e todo tipo de actos esotéricos, que por outra banda, tanto nos gustan ós galegos.
É ben sabido que non é esta unha festa cristiá, a súa orixe é pagana e moi remota, na que se celebra o solsticio do vran , e na que o lume é o elemento máis importante. Os primeiros pobos europeos e os celtas regulaban o seu calendario pola observación do sol. Estes nosos ancestros estaban continuamente pendentes das luminarias celestes, da lúa que rexía o paso dos meses e as semáns, servindo pra axusta-lo calendario agropecuario cos solsticios e equinoccios do ano solar. O lume é pra os celtas un axente de limpeza, un purificador.
Outro ano máis chegamos á máxica festa de San Xoán, na que os elementos conxúganse pra facer desta unha noite chea de conxuros, feitizos, meigallos, limpezas purificantes, e todo tipo de actos esotéricos, que por outra banda, tanto nos gustan ós galegos.
É ben sabido que non é esta unha festa cristiá, a súa orixe é pagana e moi remota, na que se celebra o solsticio do vran , e na que o lume é o elemento máis importante. Os primeiros pobos europeos e os celtas regulaban o seu calendario pola observación do sol. Estes nosos ancestros estaban continuamente pendentes das luminarias celestes, da lúa que rexía o paso dos meses e as semáns, servindo pra axusta-lo calendario agropecuario cos solsticios e equinoccios do ano solar. O lume é pra os celtas un axente de limpeza, un purificador.
Temos nesta noite unha tradición que non se deben perder de facer todalas mulleres deseosas de ter un maravilloso cutis:
Herbas de San Xoan: Durante a tarde e noite anteriores ó día 24 recóllense prantas e herbas frescas, principalmente flor do sabugueiro e de rosal, e déixanse en auga ao descuberto, de xeito que collan o rocío ou orballo da noite. Esta auga adquire entón propiedades máxicas, curativas e cosméticas. As mulleres lávanse a cara pola mañá con esta auga, deixándolles o cutis máis fino e luminoso.
Herbas de San Xoan: Durante a tarde e noite anteriores ó día 24 recóllense prantas e herbas frescas, principalmente flor do sabugueiro e de rosal, e déixanse en auga ao descuberto, de xeito que collan o rocío ou orballo da noite. Esta auga adquire entón propiedades máxicas, curativas e cosméticas. As mulleres lávanse a cara pola mañá con esta auga, deixándolles o cutis máis fino e luminoso.
"Dime rapaza bonita
¿Con que te lavas o pelo?
Cunhas herbas do monte
Qué fío chaman tromentelo"
Di a tradición, que ao amencer do día 24 de xunio, o sol sae bailando no firmamento, e tódalas meigas da terra bailan ao seu ritmo. Os que estén espertos a esas horas poderán comprobalo
O BAILE DO SOL
"Baila o sol
pola mañán
de San Xoán.
San Xoán pediulle a Cristo
que nono adormentase,
para ver bailar-o sol
o día da súa romaxe"
No hay comentarios:
Publicar un comentario