Sempre soubemos da súa existencia, máis nunca averiguamos nin mostramos interese algún polo seu siñificado. Referímonos a “A PENA FURADA”. Pra nós era o lugar elexido cada mes de Xulio pra disfrutar da subida a Chantada. Dende ela a vista hacia o outro lado é espectacular.
Vista dende "A Pena Furada".
Vista dende "A Pena Furada".
¿Escoitastes a lenda que circula ao seu redor? Misterios, restos arqueolóxicos de dudosa procedencia…
Estamos na aldea de Galegos (parroquia de Diomondi). Decidimos facer o recorrido a pe e disfrutar do camiño.
Cando chegamos ao cruce, seguimos en liña recta.
Juan de xeito desinteresado ofreceuse a acompañarnos e ir limpándonos o camiño pra poder acceder . Luís é noso guía. Sabemos que non podiamos elexir mellor. Polo camiño, rodeado a ambas beiras de acacias, vainos explicando todo o que sabe acerca do lugar.
Ó chegares quédamonos impresionadas. Ante nós, á beira esquerda do camiño, asoma unha especie de refuxio natural formado por varios penedos, rodeado de castiñeiros e carballos.
Noso guía, explícanos que non fai moito foron atopados varios restos de cerámica pertencentes quizáis á época dos castros e tamén unha pedra tallada con forma de ferramenta.
¿Un refuxio? ¿Unha cova pra pastores? É difícil de precisar. É un gran penedo de forma ovalada a cal apóiase sobre outras dúas de menor tamaño. A súa capacidade é reducida, máximo dúas persoas.
No seu interior e agachadas, observamos as súas paredes. Nunha delas, parécenos ver unha pequena capela. Tamén distinguimos unhas pegadas.
Pegadas e o que cremos que é unha capela.
Luís fai mención a unha fonte preto do lugar, abandoada dende fai aprox. 100 anos e utilizada pra o rego das viñas. O máis seguro é que quizáis tivera relación coa cova.
Luís dinos: Agora podedes decir que estivestes no “ O CORRAL DOS MOUROS”.
Mouros???
Acto seguido explícanos a historia de Isabeliña, unha nena pequena a cal desapareceu do lugar de Galegos. Ao preguntar por ela, a xente contestaba:
-Isabelita, Isabelón, foi derretida en aceitón. Creíase que os mouros leváranna.
Cremos que é un lugar que merece a pena visitar. Nos disfrutamos e descrubrímolo.
Invitamosvos a todos tamén a descrubrila.
Noso guía, explícanos que non fai moito foron atopados varios restos de cerámica pertencentes quizáis á época dos castros e tamén unha pedra tallada con forma de ferramenta.
¿Un refuxio? ¿Unha cova pra pastores? É difícil de precisar. É un gran penedo de forma ovalada a cal apóiase sobre outras dúas de menor tamaño. A súa capacidade é reducida, máximo dúas persoas.
No seu interior e agachadas, observamos as súas paredes. Nunha delas, parécenos ver unha pequena capela. Tamén distinguimos unhas pegadas.
Pegadas e o que cremos que é unha capela.
Luís fai mención a unha fonte preto do lugar, abandoada dende fai aprox. 100 anos e utilizada pra o rego das viñas. O máis seguro é que quizáis tivera relación coa cova.
Luís dinos: Agora podedes decir que estivestes no “ O CORRAL DOS MOUROS”.
Mouros???
Acto seguido explícanos a historia de Isabeliña, unha nena pequena a cal desapareceu do lugar de Galegos. Ao preguntar por ela, a xente contestaba:
-Isabelita, Isabelón, foi derretida en aceitón. Creíase que os mouros leváranna.
Cremos que é un lugar que merece a pena visitar. Nos disfrutamos e descrubrímolo.
Invitamosvos a todos tamén a descrubrila.
Unha aperta a Juan e Luís polo tempo que nos dedicaron e o interese que mostraron en todo momento.
2 comentarios:
Ola:
Moi interesante o artigo e moi boas as fotos.
Queríavos pedir que expliquedes máis ao por menor cómo se chega ao lugar.
Hai que ir ata Galegos, e unha vez alí??
Grazas
Hola:
Nos alegra mucho que que haya gustado nuestro reportaje sobre A Pena Furada. Verdaderamente es un lugar que merece la pena visitar y seguramente te gustará.
Para llegar tienes que ir hasta Galegos (Diomondi). Se tiene que coger el camino de las Bouzas, y a 1 km mas o menos está A Pena Furada, bajando a mano izquieda. Este mismo camino te lleva directamente a la Iglesia de San Estevo de Ribas de Miño, la cual sino la conoce también merece ser visitada.No tiene perdida. Espero que te guste y disfrute tanto como nosotras. Ya nos dirás alguna cosa.
Gracias por seguir nuestro blog.
Publicar un comentario